Yargıç meleğimsin sorgularınla
Bir kez olsun geçmedi,
Şükür’ süz günüm bilesin
Duacısı oldum hep nimetleri verene
El etek öpen namert kullarından ari
Sunağında tapınağım başım tek ona
Yaradan’a.

Kendimi gördüm ve de bildim
Fani âcizane kuluna saydım
Yargı günündeki tartıya
Konulacaktı günah, sevaplarım
Ey yargıç meleğim söyle!
Ölçü ne?

Sor gökten, yıldızlardan, buluttan
Ana yâr toprağım akarsu ırmaktan
Güneşin beslediği yağmurların çimlendiği
Yerdeki karıncayı üzmediği
Tüm evren canlı cansız hak sayıp
Gözlerim, öteki bilmediği.

Ey güzeller güzeli yargıç meleğim
Mizanın ak sayfalarını musallam say
El emeği alın teri güllerin kokusuyla
Mest olsun arılar etkilesin yargıcı
Nağmelerinden dökülerek taşınsın
Çiçekler öz suyuyla bedenim
Kovanlarında yıkansın.

Mizanım oku şimdi yaz
Gönül, deryasına sığamaz
Ey benim güzel yargıç meleğim
Bu can sana az.