Kalsam da bu gece seller içinde
Gözyaşım başkası silmesin ey yar
Nur olur mezarım güller içinde
Başıma gayrısı gelmesin ey yar.

Sen olsaydın keşke bu gece vakti,
Hasretin içime ateş bıraktı,
Dağladı coşkun lav bedene aktı,
Senden başkaları bilmesin ey yar.

Üç damla yaş olup aktı hicranım
Hepsi bizim için, sonra sol yanım
Sana, hep senadır ahım, figanım
Yeter ki gözlerim dolmasın ey yar.

Gece bu saatte akmadı yaşlar
Bilmem neden niçin eğildi başlar
Koyup bir başıma gitti sırdaşlar
Kader Gülfemi’den almasın ey yar.

Haccac b. Yusuf es-Sakafi(Haccac-ı Zalim) ’in Amir kabilesinden olan yeğeni Teyma -çoktan ölmüştü- bir defasında Leyla adında bir güzel için yazdığı bir kasidede, Leyla baş ucuna geldiği taktirde mezardan kendisi çıkmasa bile hayaletinin çıkıp Leyla’yı temaşa edeceğini zarif mısralarla anlatmıştı.
Haccac Leyla’nın, Teyma’yı ziyaret etmediğini duyunca Leyla’yı çağırtıp:
-Duyduğuma göre Teyma’yı ziyaret etmiyormuşsun. Sen onun aşkına çok vefasızlık ediyorsun. Halbuki o yaşasaydı ve sen onun yerinde olsaydın, seni ziyaret etmeden geçmezdi, demiş.
-Allah müminlerin emirini korusun, demiş Leyla. ’Onu ziyaret etmedim çünkü mazeretim vardı’
-Neymiş mazeretin?
-Yanımda yabancı kadınlar vardı. Eğer kabrin başına gidip de Teyma’nın hayaleti mezardan kalkıp beni selamlamazsa Teyma ile alay edeceklerinden korktum.

O güne kadar kimse Haccac’ı bu kadar neşeli görmemiş ve o günden sonra da hiç böyle neşeli olmamış.

Ovacık-27.10.2007