0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
297
Okunma
Korona virüsü nedeniyle, evlerde hapis bırakıldığımız günlerde yazdığım 15’lik hece vezni ile yazdığım bir şiirdir.
Mühürdar sahaflarını, ara sokaklarını,
Denizde raks eden martıların çığlıklarını,
Çarşının simgesi cefakâr balıkçılarını,
Rıhtımdaki yosun kokulu havayı özledim.
Doğduğum Kurbağalıdere’yi, yoğurtçu parkı,
Taş mektebi asıp, Kalamış’a firarlarımı,
Denizden kum taşıyan rengarenk mavnalarını,
Kalamış’ta turuncu gün batımını özledim.
İskemlesi tahtadan yazlık sinemalarını,
Film kahramanının çılgınca alkışlanmasını,
Bahariye caddesi, Opera sinemasını,
Canan sokağımı, Hasırcıbaşı’nı özledim.
Zeynep Kamil bahçesini sakız ağaçlarını,
Cem Karaca’nın "bir ceviz ağacı" şarkısını,
Moda burnunu, iskelesini, küçük parkını,
Hasret kaldığım arkadaş, dostlarımı özledim.
Orhan ARSEVEN, 28.02.2021
