Hani gün gelir buluşur gönüller demiştin
Ya bir dağın eteğinde ya ulu bir ağacın gölgesinde
Bir papatya sapının ucunda ak taşlarından fal açar
Dizi dizine değer gönül çocuklarının
İçi kıpır kıpır olur ruhunuzdaki küçük çocuklarıın
Tatlı bir sohbet başlar bakışlarla gözlerden gönüle
Sen düşersin düş dünyasına ruhun sevda olur gelir gönlüme
Güller açar kumsala düşen ayak izlerinde
Her vuruşunda denizin kumsala yakar bir sevda yüreğini
Bırakırsın ruhunu kumsalda tenini bırakırsın serin sulara
Düşer dudaktan dudağa tatlı bir tebessüm sessizce
Uzaktan bir düş yanaşır gönül iskelene hafiften
Demir atmaya izin isterse cemalin güneş yanığı tenine döner
Hafif bir ürkeklik kaplar gönlünü serin su damlası düştükçe tenine
Kulaç kulaç uzaklaştırsın sevda düşündenden
Yapayanlız kalsın ruhun dingin sahilde varsın
Yeterki karışmasın aşk yangını yürek kokusu kır çiçeklerine
Düşer başın hayali sevgilinin omuzuna bitap düşlerle dolu
İ. Türkmen