O
Başı ve sonu
Cennet ve cehennem
Denilen ikilemler arasından
Çaresizliğin yıkılmış hali Karşımda

Sonsuzluğun alfabesi gözlerimin önünde
Duruyorum öyle
Oysa ki ruhumdaki acı
Gözlerimde ki kıvılcım
Ölmekte olan ruhumu küle çevirmekte

Gözlerin kaybolduğum bir girdap
Dönüyorum evrenin kuytu yerlerine
Kasırgalar dövüyor kaderimi
Sonra nefessiz kalıyorum
Boğuluyorum orada
Boğuluyorum güneşli bir günde
Sonsuzluğun dibine çekiliyorum

Zaman geçtikçe sürem azalmakta
Gözlerine değen gözlerim hasretlik çekmekte
Elleri arasından bir kaos
Zamanı tutmakta
Dakikadan saatte
Saatte sonsuzluğa uzanıyor yaşam
Zaman anlamını kaybediyor çok sonra

İki eli bir birini tutmakta
Keşke
Keşke o ellerin birini
ben tutsam diyorum
Diyorum demesine ama
Kıyametler kopuyor o anda

Gözleri uykulu biraz
Aklı firarda
Küçücük bedeni hayat kavgasında
Bir elle uzanmak ister gibi bakmakta

Yüzünden bir ben
Benlerden uzakta
Ateşten güller uçar
Üzerine konmakta

Her yer Kirli
Her yer ceset dolu
Bu Kokularıdır
gönül evi mi viran etmekte
Kokundur cennet
Yüzündür abı hayat
Kefserin suyu gibidir ruhun

Nedir böyle çile böyle hasret
Ahir azabını mı çekiyorum
Allah’ım yardım et ...