14
Yorum
23
Beğeni
5,0
Puan
1123
Okunma
ÖZLEMEKTEN YORULDUM BEN
Özlemle imtihanım var ömrümün her deminde
Biraz ölüm biraz ayrılık kokar
Burnumun direği sızlar
Yüreğim ağlar
Korkma yine de yaklaşmam menziline
Henüz solmaya yüz tutmuş resimlerine bakar
Yine de gelip görünmem gözlerine
Değmem gülüşlerine
Birgün göçüp gidersem vasiyetimdir
Gelmesin kimse
İstemem
Bir de toprağın altında hatırlatıp özletmeyin kendinizi
Yoruldum düşünmekten, özlemekten,
Yoruldum beklemekten,yol gözlemekten
Huzura kavuştum
Şimdi özlem sırası sizde
RA’ diye DİRİ
5.0
100% (21)