Belirsiz rüya gibi, bende duygular hisler.
Yalnızlığıma çöken, geceyi sevmedim ki.
Hasretin denizinde, başımda dönen sisler.
Kör kuytulara çeken, geceyi sevmedim ki.

Sürüklüyor dalgalar, yoktur ucu bucağı.
Çekiyor girdabına, dönen hasret kucağı.
Kör düğüm oldu yollar, yakıyor çöl sıcağı.
Göğsümde kâbus olan, geceyi sevmedim ki.

Mahsumiyet tül gibi, örter insan yüzünü.
Feraset hassas tartı, hemen ölçer sözünü. Gece gündüz demeden, hep aradım izini.
Gözüme perde olan, geceyi sevmedim ki.

Gönül ister seninle, gökyüzüne bakmayı.
Şimşek olup yeryüzü, tabuları yıkmayı.
Karanlık zindan yerden, çekip alıp çıkmayı.
İçinde şer saklayan, geceyi sevmedim ki.

Hasret yürekte mumdur, her gece biraz erir.
Yapıştıkça bedene, dinmeyen acı verir.
Kör karanlık gecede, görmeyen gözler görür.
Azrail gibi gelen, geceyi sevmedim ki.

Akşamlar ecel vakti, geceyse donar buzlar.
Bedenimi dövüyor, içimdeki yalnızlar.
Gece yanığı gibi, tüm bedenimde sızlar.
Zebani gibi gelen, geceyi sevmedim ki.

Sevgin lâl etti dilim, yenik düştün arıma.
Müteessir olma sen, bakma ahu zarıma.
Bir gün fırsat bulursan, gelirsin mezarıma.
Karanlığa bırakma, geceyi sevmedim ki.