YALNIZLIK
Yağmur sonrası çaresizliği soluyor nefesim.
Belki de yarım, Yarım bırakılmış... Gözkapaklarını sızlatan damlalar, Sabaha dargın uyanan çocuk gibi, Elveda etmem diyor... Kahrından kalkmıyor avuçlarım. Koynuna sokulsam bu yalnızlığın, yine de bir gören olur mu beni... Yorgunlukla çırpınan insanlar, umurlarına alır mı benim gibi dertliyi. Taşımak isterler mi onca derdimi... Bu şehrin yalnızıyım artık. Yüzüne baktığım onca insanın yalnızı... Umudum kalmadı ki, kula... Dudağımda onca dua... Çiğ kokuyor , üzülme tesellileri. Nefesim gibi, yalnızlık gibi... Yarım kalmış bir nefes gibi, elveda demesi...(YEP) |