HÂKİM BEY

Gençtim, güçlüydüm, kendimce bir devdim.
Ateş üstüne yürüyen alevdim.
İçim içime sığmıyordu, sevdim.
Suçluysam kır kalemi mi Hakim Bey!..

Gönül diyarında bir şehir seçtim.
Adına aşk derler; bir nehir geçtim.
O nehrin suyundan bir yudum içtim.
Suçluysam kır kalemi mi Hakim Bey!..

Sonra pervasızca o nehre daldım.
Bıraktım kendimi,büsbütün saldım.
Gönlümü çalanın, gönlünü çaldım.
Suçluysam kır kalemi mi Hakim Bey!..

O baktı, ben baktım,nedir günahım?
Göğe direk oldu feryadım, ahım.
Yok bundan başka verecek izahım.
Suçluysam kır kalemi Hakim Bey!..

Ben, size her şeyi açıklıyorum.
İsmini her gece sayıklıyorum.
Sır benim sırrım, evet, saklıyorum.
Suçluysam kır kalemi mi Hakim Bey!..

Sır,hiç ele verilir mi sen söyle
Suçluymuşum gibi de bakma öyle,
Mezara kadar gider benim ile
Suçluysam kır kalemi mi Hakim Bey!..

Kemal Karapıçak - Çorum