//
.
.
.

boyu
tavana
posu, egosu
buluta değmiş
erosu yerle yeksan,
sus’u, çığlığı bin figan
sevişmeden döllenmenin
enkazı olur prematüre hüzün
ve bir masumiyet daha ölü doğar
ağlarken zaman tam da baş ucumuzda
ölü doğar tümcesine, cümlesine afili aşklar,
ölü doğar sütten beyaz tenine kardelen kardeşliği
dolandıkça ipine rüzgarını kaçıran uçurtma olur hayat
ve soğuk taşa baskılanır can tam da kanın eksildiği yerden

u
n
u
t
m
a

k
i

ya
kuluna
kulsundur
ya da yoluna yol
ayakların kadar akıl,
adımların kadar fikirsindir
mesele yol da değil asıl mesele
adam olup ta asla yoldan çıkmamaktır.
ben kim miyim sobelenmek isteyen bir şiir
belki yas ucundan sızan akortsuz bin kıyamet
belki de sabrın sınırlarını çokça zorladığın bir tanrı
ya da iğne yapraklı bir yangının secdesine sudan amin
neysem ne. sahi kimsin sen yeşili orman değil, kağıt bilen
kafası nükleer basan, beyni adeta radyoaktif sızan kimsin, kim...

.
.
.
//


ilhanaşıcıtemmuzikibinyirmiiki