UnutMADIMAKlımda…!
(2 Temmuz Madımak katliamı)

İnsanlık yandı diye unutMADIMAKlımda
2 Temmuzda kalbim Sivas’ta üzgün atar
Utanırım diyemem hafızamda saklımda
Müzeye çevirdiler, otuz yedi can yatar

Oy madımak madımak insanlığa gel de bak
Gözlerim pınar oldu, saçlarımda dolu ak
Bu gidiş gidiş değil duracaktır muhakkak
Kat be kat normal hızı kaydetti artık radar

Sivas ellerinde hiç sazım çalınmaz oldu
Gelecekten umutlu tomurcuk güller soldu
Hepsi şair, sanatçı, aydın gözlerim doldu
Şimdilerde Sivas’ta güneş doğmadan batar

Madımak toplamaya gitmez oldu insanlar
Ayrıma, haksızlığa yükseliyor isyanlar
Onları kendi gibi canı yananlar anlar
Anlamayan yobazlar ancak kaşını çatar

Bazen düşünüyorum şerefli mahlûk kimdir?
Mahlûkun şereflisi gör nelere hâkimdir
Cayır cayır can yanar bu nasıl bir görkemdir?
Sahi bunlar kimlerdir, insanlığa ne katar?

Dur desen dururlar mı, sanki laftan anlar mı?
Bu güruhlar toplumda sıradan insanlar mı?
İnsan mı insanlığı hep taşa tutanlar mı?
Beyinleri yıkanmış onları kimler tutar!

Boşuna beklemesin karanlık bekleyenler
İnsanlığı, ülkeyi zora itekleyenler
Her şey güzel olacak, yorulup tekleyenler
Yolun sonu göründü, artık buraya kadar

Anzeri der zerrece yok mudur sizde sevi?
Yaktı kavurdu bizi yanan insan alevi
Empati kursalardı yansaydı kendi evi
Güvenme birliğine onlar seni de satar

Ozan Anzeri