1
Yorum
16
Beğeni
0,0
Puan
379
Okunma
o kadar çok seviyor
o kadar sahiplenmişti ki
yalnızlığa alışırım da unuturum diye içi içini yiyordu
sonra dışını da yemeye başladı içini yiyen o şey
oysa ettiğimi bulmaya gidiyordum ne güzel
sen tut mani ol aramama
neymiş başkası tarafından acı çekersem dayanamazmış
kendisi çektiremedi ya
derdi o asıl
haksız da sayılmaz aslında
bazen empati yapıyorum ve sen olmanın ne menem bir şey olduğunu
googleden öğreniyorum
bazen yazım yalnışı yapıyorum da afedersin
ha ne diyordum..evet
gözlerini kararttığında dünyayı yakacak gibiydi o
yaktı da yalan yok
kurduğum bütün gece kondu mahallesini" ateşe verdi
oysa muhtar seçilecektim ne güzel
şimdi ne yapıyor bilmem
belki de ölmüştür çoktan
her şeyin fazlası zarar mıdır
belki değildir hiç yoktan..
Cevap Yaz