Seni çokca yazdim diye kalem usandi benden
İsmin kaldı defterimde cismin revan oldu yar
Al maziyi senin olsun sil o yazdğın yerden
Benim tadım bu günümdür dünüm yavan oldu yar.

Nedamatim yok bilesin dağ yükü ipek bana
Gönül bir lahza da olsa sende mihman oldu yar
Azmettin ya öldürmeye nasıl söylesem sana
Hem her yanım sağ selamet hemde bi-can oldu yar.

Sen fikrinde sebat eyle sözün heba olmasın
Bende sözün zerresi yok kelam yalan oldu yar
Ört başını sıkı sıkı aklın bende kalmasın
Yanıp bitti her ne varsa kalan duman oldu yar.

Deli gönlüm olmasaydı sevdanı kim tanırdı
Göz yaşımla suladıkca elvan elvan oldu yar
Gönül eski mabedinde küfrünü ram sanırdı
O mabedin enkazında bu can iman oldu yar.

Hicranımı dala astım güle götürsün diye
Tutamadı dal kurudu gül perişan oldu yar
Börtü böcek niyaz etti bu azap dinsin diye
Bülbül bile ona ağlar göz yaşı kan oldu yar.

Bir zamanlar baht-ı karam kara sözler söyledi
İlk evvela can otağım yıkık viran oldu yar
Şimdilerde padişahım saraylar bahşeyledi
Azad ettim köleleri hepsi sultan oldu yar.

Canda sükut serde rahat sen diye bir yerim yok
Topragımı geri aldım her yer cihan oldu yar
Nice düşler hayra çıkdı hakdan yana meylim çok
Lal-i dilim söze geldi zikrim subhan oldu yar..

21 04.2014.

AYNACI