1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
417
Okunma
Bir yangın sonrası yüreğim.
Ne dumanı kaldı, ne külleri.
Dolu vurdu gönül bağıma.
Ne dalı kaldı, nede gülleri.
Yetmedi sam esti kuruttu.
Boran yağdı da çürüttü.
Yar dedigim el oldu gitti.
Ne evim kaldı nede yuvam.
Sanmayın bende yaşadım.
Gülüp eğlenip neşe aldım.
Boş hayale aldanıp kaldım.
Ne huzur kaldı, nede hayatım.
Seherde eserdi meltemim.
Ağrıyor, sızlıyor her yerim.
Fayda etmedi yarama melhemin.
Ne deva kaldı, nede dermanım.
Garip Şenol hiç sönmedi yangınım.
Yandım kavruldum kül olup savruldum.
Bir yetim oğlanım, ne desen inandım.
Ne neşem kaldı, nede huzurum
5.0
100% (3)
Cevap Yaz