HASRET
                Yusuf Yılmaz

Ben anadoluyum,
Yıllar  yılı susuz kaldım,
Ağıt yakar ırmaklarim.
Hicranlı, acılı ve mahsunum.

Sonra Ahmet Yesevi gelir
Tanrı dağarindan...
Tutuşturur yüreğindeki Türklük ateşini,
Beşikte sallanan koç olurum!

Gün olur halay çekerim düğünlerde,
Gün olur yaylalara koşarım,
Girerim annemin koynuna,
Gönlünde sevgi olurum!

Erciyes Yaylasında bir ozan,
Başbuğ’una ağıt yakar;
Bir selam etse gurbet ellerden,
Destanlarda kahramanlaşan Ozan Arif olurum!

Palmiye dağlarının eteğinde,
Çeğen tepesinde,
Vurur kutsal toprağın bağrında iki yürek,
Ağlayan gecelerde göz yaşı olurum!

Son kez emzirip bebeğini,
Beline takıp mavzerini,
Vatan savunmasına koşan,
Nene Hatun olurum!

Askere çağırır beni devletim,
Dağlarında nöbetçi olurum;
Kuş uçurtmam sınır boylarından,
Vatanıma zırh olurum!

Gözleri deniz mavisi,
Saçları bozkurt yelesi,
Yücelerde gezen,
Atatürk olurum!

Bu dağlar bu deniz bu gökyüzü…
Hep bizden sorulur;
Bir rüzgar esse şuradan,
Dalgalanan bayrak olurum!