OYUN

oyun oynadık hayatın
üstüne.
en renkli bilyeleri secip
üçgenler cizdik hayata..
iç açılarını hiç toplamadık
ömrümüz hipotönüs kadar
uzun olsun istemedik
gectik derelerden
pacalarımızı sıvamadan
ıslanma endişesi taşımadık
met leri bulup değneklerle
yürüdük kötünün üzerine.

hiç evcilik oynamadık
mutluyduk evmizde.
taşlarla oynadık
taş kesilmiş yüreklere inat

alt üst yapıp renkli kağıtlarla
kumar oynamadık
hiç bir şeyin üstüne

tapancalarımızı kendimiz yaptık
kızıl ağactan
ellerimiz kınaya calana dek
asla doldurmadık içlerini
vurmadık kimseleri

hurdacı bekledik
mahalle aralarında
paslanmasına izin
vermedik düşlermizin
rengareng leğenler alıp
koştuk heyacanla evlere
doldurduk içlerini
büyük okyanus lar oluşturduk
girdabına kapılmadan
kağıt gemiler yapıp
küçüçük ellerimizle
büyük umutlara yelken actık

topac yaptık dünyayı
döndükçe savruldu her tarafa
dert, hüzün. keder

giyomtel olup paylaştık
kucağımızda ne varsa.
yayları cekip okları fırlattık
geri dönmemecesine

rengareng uçurtmalar larla
acıldık sevdalara
kuyruğuna dileklerimizi bağlayıp
saldık gök yüzüne
dağılsın dünyanın hertarafına
bayram yeri olsun
ağlamasın hiç bir cocuk
damlamasın göz yaşı toprağa
toprak sulanmasın göz yaşları ile

hiç büyümeseydik
oyun oynasaydık hayatın üstüne
oyuncak yapıp dünyayı
oynasaydık hep üstünde