Ben bir kere öldüm bin kere dirildim
Her Dirilişimde bin kere öldüm
Ölüm den korkardım şimdi müptelası oldum
Karanlık sokaklarda azraili arar oldum

Ben bir kere öldüm bir daha kalkamadım
Yaralar açıldı kapatan olmadı daha da derinleşti
Kalmadi yüzümde ki gülüşüm sevinclerim
Sevdiğim yâr da bile varmış kahpelik

Ben bir kere öldüm her seferinde daha fazla acıyla uyandım
Her gece uzun soluksuz uykuya yatıp uyanmamayı diledim
Sen gittikten sonra yarım kaldım ben
Aynanin karşısına geçip ettiğim isyanlar da öldüm ben


Ben bir kere öldüm,her seferinde geleceğe ektiğim çiçekleri koparttim
Ben bir serçe olup göz yaşı dökmeyi istedim
Dur diyemedim kendime dinletemedim kalbime aklıma
Alacakaranlık vaktinde yıldızları izlerken nefesim kesilsin istedim

Ben bir kere öldüm,, istedim mutluluk huzur
Gelmedi ne huzur ne mutluluk
Her gecem her gündüzüm her yağmurda gökyüzünü izler oldum
Yıldızlar gibi parlamak istedim
Sonum gelsin bitsin istedim....VESSELAM