bana sorsanız kedilerin peşinde koşan hırçın kızdım
saçlarım taraklara küs
diz kapaklarım çoktan alışmış yaralarımın kabuklarına
ne vakit neşeli bir şarkı takılsa dilime ezan başlar
susarım
ki en çok sustuğumda bağırır içimdeki ses...

sus artık kafam ağrıyor....
soğuk duvarlar ,karanlık geceler boyunca
kafam ağrıyor.
ne ben anlatabilecek kadar konuşabiliyorum
ne de siz anlayabilecek kadar susuyorsunuz
o çaldı diyorum , umrunuzda değil.
o çaldı biliyorum
eşkalini vermeye hazırım
ki hiç çıkmıyor aklımdan yüzü
yasal kanunlardan geriye yasal acılar kalıyor şimdilerde bomboş olan ellerimde
:çok namuslu düzenlerin tecavüze uğramış sistemleri ...
duymuyorsunuz değil mi?


öyleyse vazgeçerim diyorum bu dünyadan,bir tehdit tonu dudaklarımda...


dudaklarım çatlarcasına yalan kusuyorum gözlerine...
ki gözlerin benim korkularımın kuyusu
sen çaldın biliyorum .
bir tek sen biliyordun yerini....
saklamıştım kalbimi .
kilitli kutulardan bahsetmiyorum bile ...
sen ;
söylemeye korktuğum 3 harflim ...


tüm yalanlarımın ortasında tiril tiril bembeyazsın...
çok abes durdu ellerin ellerimde
beni sevme ...
ben de seni sevmem o zaman ...
başlarda kızarım olmadı şiirlenirim sana ...
bir kaç mısra basar yarama yolumda devam ederim düşüp kalkmaya...
bilmiyorsun ama ben alışkınım yaralarıma ve onların en tabi kabuklarına
hırsız kedi olmalısın sen de ...
çocukluğum boyunca peşinde koştuğum
ki ben de hala taraklara küs ,
kalbi olmayan ,
en çok bencilliklere ağlayan
sokak başında top oynayan küçük kızım .