İnsanları kendisinden aşağı
Görenlere ne söylesem ne desem
Bütün işimize zorluk çıkarıp
Yoranlara ne söylesem ne desem

Tarihe not düşüp yazın diyerek
Problem verdiler çözün diyerek
Kuzgunu bülbüle kuzun diyerek
Verenlere ne söylesem ne desem

Sohbetine güzel sözle başlayıp
Çok geçmeden bagırarak haşlayıp
Makam bulup eşi dostu dışlayııp
Kıranlara ne söylesem ne desem

Bir çoğu aklını vermiş kiraya
Onlar tuz bastılar işte yaraya
İki insan konuşurken araya
Girenlere ne söylesem ne desem

Şikayet etmedik pek işimizden
Büyük laf demedik hiç başımızdan
Yüzümüze gülüp hep peşimizden
Ürenlere ne söylesem ne desem

Korkaklar bağırır atarmış nutuk
Bu günlerde hoş görüyü unuttuk
Göz yaşı üstüne, bir de mutluluk
Kuranlara ne söylesem ne desem

Ayağa kalkana demeyin otur
Yaşadığım şeyler, inan her satır
Bizi sevmeyip de meraktan hatır
Soranlara ne söylesem ne desem

Kalmadı huzurum kalmadı neşem
Dönmek için zaten olmasın köşem
Milletin Sırtın dan, şâ şâ lı yaşam
Sürenlere ne söylesem ne desem

Neye sevinirsin mal bulmuş gibi
Sırıtınca olmaz hiç gülmüş gibi
Üstünlük taslayıp çok bilmiş gibi
Yerenlere ne söylesem ne desem

Kime ne ki benim eksi artı’mdan
Şüpheyi duymayın benim tartımdan
Kul Hızır’ım kargaşa da sırtımdan
Vuranlara ne söylesem ne desem
Vuranlara ne söylesem ne desem

Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)