İlişme canıma burhan’ın sürüp
Aşk kendisi keramettir Sultanım
Hüddamına güvenerek övünüp
Aşk da vefa mürüvvettir Sultanım

Nidem varısa sarayınların ve köşkün
Esmezse aşk yeli kokuşuyor o köşkün
Bu bir gönül işi döner dolaşır
Sevmelerden ibarettir Sultanım

Sevmek Biz de ibadettir Sultanım

Mağrurlanma endamına bakınıp
Hallerime atıp tutup yakınıp
Ak oluğa çay çeşmece yol bulup
Sevilmeden onulmuyor Sultanım

Sevilmeden dönülmüyor Sultanım

Her güzelin bir mecnunu varısa.!!
Her ferhat’ın şirin’i de var elbet
Aşka sebat ile ona yar ise
Dağı aşmak zor olmuyor sultanım

Dağı yarmak zor olmuyor sultanım

Bir gönül’ün yıkılmış sa kalesi
Gökte bile ağlaşıyor gök ehli
Elde değil bu sevdanın akışı
Hak: evirip çeviriyor Sultanım

Meltem’in de savuruyor Sultanım

Kamil olan Tan eylemez cilveye
Hak tecelliyi böyle kılmış sineye
Dokunup döndürme beni deliye
İhtiyarin deli bilmez Sultanım

Aşkın gözü kördür görmez Sultanım
*
Bu Mustafa: Mustafa’ya köledir
Bir sevdanın cilveleri söyletir
Bilir Gözde az irfanı olanlar
Gönül ferman dinlemiyor Sultanım.

Mustafa Çoban
18/3/1992