3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
268
Okunma
AZ KALDI
Yusuf Yılmaz
Az kaldı dedi içinden!
Sanki ipi boynuna kendi eliyle geçirmişti
Celladının gözlerine alaylı alaylı baktı
Dar ağacına doğru gülerek giderken
Kırk yıllık hak davasını da arkasından sürüklüyordu.
Fakat o arada
Karanlıkta bir ışık yanar.
Öbür dünyadan açılan pencerelerin ışıklarıdır!
Binlerce el havada “kıyma, kıyma” diyen yürek çığlıklarıdır!
Dar ağacına giden adamın acelesi yok.
Giden, yok olan bedenidir.
Bilir çünkü
Geride bıraktığı, ruhuna sarılı düşüncelerinin,
Kavgalarının, dik bakışlarının izleri
Ateş topuna dönüşüp, yağacağını bildiği zulmün üzerine…
Peşinden sürüdükleri kalacak
Et, kemik ve kan toprağa karışacak.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz
