FELEĞİN HADDESİ

Uşaklığımdan beri cemse sesi duymayım
Kolum kanadım düşer için için ağlardım
Ben bu içsel sesime söyle’n nasıl uymayım
Bilmediğim canlara karaları bağlardım

Ceylan sokağı bizim hapisin caddesinde
Yaşayıp da giderdik insanlık raddesinde
Ezim ezim ezilir feleğin haddesinde
Deli gönül uslanmaz gürül gürül çağlardım

Bazı gece yarısı bizler uykuda iken
İdamlık mahkumları kelepçeleyip tıkan
Gardiyanla askerdi koşuşturup da çıkan
Uykular bölük pörçük yüreğimi dağlardım.

Namluların ucuna mermilerini sürerler
Küçücük yüreğimi bir tel gibi gererler
Akar gözümden yaşlar yastığıma sererler
Sessiz bir ağıt yakar ardısıra söylerdim.

Büyüdüm yıllar geçti ben de çocuk büyüttüm
Belki binlercesini emek verip eğittim
Suç ve cezadan uzak güzelliği dayattım
Bir yaşam masalında ben ruhumu eğlerdim.

KARDELEN(Ayrıkotu)
17.05.2022
Tülay Sarıcabağlı Şimşek
Dinar/Afyonkarahisar