GİDERİZ

Dünya hayatımız, sanki bir nöbet
Nöbeti bir ömre, serer gideriz.
Gittikçe ömrümüz, sayılır gurbet
Gurbette bedeni, yorar gideriz.

Herkesin gurbeti, içinde saklı
Uzak diyarlarda, olduk yasaklı
Doyduğumuz yerler, bu neyin aklı
Gurbet sürgününü, arar gideriz.

Yaban elde üç beş, nesil doğarken
Hasret bir taraftan, seni boğarken
Ecnebî parası cebe yağarken
Memleket hayâli, kurar gideriz.

Elbet haber verir, biri bilirse
Sen duymazsın bile, biri ölürse
Bir telefon ya da, mektup gelirse
Emmiyi dayıyı, sorar gideriz.

Gubette acılar, daha da acı
Ana, baba, kardeş, enişte, bacı
Gün gelir bulunmaz, derdin ilacı
Tasayı belaya, sarar gideriz.

Hesap etsek neler, kalmış sepette
Bu devranlar böyle, gitmez elbette
Yaşama gücümüz, yetmez gurbette
Gün olur defteri, dürer gideriz.

Dünya gurbetimiz nihayet sürgün
Biter sürgünümüz gideriz bir gün
Vuslata erince selâmet her gün
Ukbâda sefayı, sürer gideriz.

Murat Kahraman Murâdî
15.05.2022/İstanbul