147- AĞLADIKÇA
Şehrin tadı tuzu kaçtı, yaşanmaz.
Açlıktan ölsen, ekmek veren olmaz,
“Halın nice ’dir” diye kimse sormaz,
Halımı sorma, beterden beterim

Gurbet elde kaldım, parasız pulsuz,
Üzerim hırpani, konutum çulsuz,
Evimi çevirdi, soyguncu soysuz,
Halım derbeder, tükendim biterim.

Çarşı, pazar, otobüs, kuyruk sırası
Çok para harcan, hep Avro parası,
Yürekte sızlar gariplik yarası,
Gözüm seyreylerken, yedikçe yerim.

Şehirde bir yaren arar, sorarım
Candan dost bulamam, ona yanarım,
Derdi dert üstüne her gün sararım,
Derdim bölünmez, ağladıkça ağlarım.

Kursağıma düşmez bir kaşık lokma,
Üstümü örtmüyor, yamalı hırka,
Çalışacak iş yok, saplandım borca
Halım perişan, çektikçe çekerim.

Süleyman Yıldız’ım çekemen derdi,
Derman bulunmaz, sineye değdi,
Gurbet elinden sıla güzel yeğdi,
Sılamız ören, yandıkça yanarım.

Süleyman YILDIZ
(Lemos5303)