Bir ayrılık havası bu, saçlarına koparır gibi asılan
Bir ayrılık acısı şimdi bu, aramıza bir nehir gibi uzanan
Ve şu kopasıca dilimde, şimdi bir elveda asılı
Ben sustukça, yaşamak için çırpınıp duran


Bir film seneryosu bizim yaşadığımız
Alnının tam ortasına, kırık bir son yazdığımız
Ağlama, ısıtmasın pınarların yorgun buzulları mı
Bırak gözlerinden artık beni, buna daha nasıl dayanacağız


Bir ayrılık hikâyesi bu, beni salya sümük ağlatan
Bir aşkın son nefesi bu, çektikçe burnumu sızlatan
Karış karış uzaklaş benden, görme kırıklıklarımı
Beni yaşadığıma lanet okutturan

Kızma, ne olursun sevdiğim kızma
Yabancı sabahların soğuğunda, sıcacık uyanmak için
Bir tek gülüşünü aldım yanıma, ne olur kızma
Ve ayrılığın bize bıraktığı, o günahsız aşka haram katma
Elveda sevdiğim
Artık bu dönüşü olmayan bir veda
Bu bir ayrılığın son sahnesi
Bir filmin son perdesi
Ve artık ne yapılabilir ki, alkışlamaktan başka