Zanlı kaçtı
Yakalandı nitekim
Her şeyin sonu var elbet
Davası olmalı insanın ama
Yalnız da başarılı olunamıyor
İyi düşünmeli iyi tartmalı
Geleceği hesap etmeli
Ona göre hareket etmeli
Ya da baştan kaybedenler klubünde
Kalmaya karar vermeli

Ne kadar adil değil şu dünya
Tutkuların var
Ayıplı
Günahların var
Cezalı
İhtirasın var
Ama yasaklı

O gece onu öldürdü
Hiç pişman olmadı
Yoluna engeldi
Kaldırdı
Suçlandı
Her şartta suçlandı
Kaderi buydu
Öldürmese yine suçlanacaktı
Peki şimdi niye yapmasın?

O ormanların
Gece çocuğuydu
Birkaç dışlanmış kafadarın
Geceleri sığınağı ormanlar...
Önlemeye çalıştı başkaları
Hala
Bu ev bile fazlaydı onlara
Onların yazgısı
Bir harabeydi
Açlıktı
Nefes almalarına bile izin yoktu
Onlar da suçlu oldu
Öldürdü vurdu kırdı
Acısını çıkardı bir bakıma
Ne kadar nefreti kaldıysa içinde
Korkmadan hepsini kustu

Aslında o aşk çocuğuydu
Nefret ise kaderi
Buna itilmişti
Doğru ya
Hep itiliyordu
Nitekim
O zaten bir itti
Kendini seviyordu
Sevgilisi de vardı
Ona aşıktı
Uzun sürmedi
Yakalandılar
Aşktan sabıkalı

Kötüydü
İşte biraz kötülüğe aklı yetiyordu
Yetse de o mutlak aşk için yaşardı
Anlamadılar
Bilgileri yetmedi akılları almıyordu
O gerçeği gördükçe
Düşmanlar daha çok alladı pulladı yalanları
Adeta bir şaheser gibi sundular herkese
Ama o görüyordu
Yalandı
Yalan duymaksa istemiyordu
Köşeye sıkıştırdılar onu
Üstüne üstüne vardılar
Baskı yaptılar
Rahat bırakmadılar
O ise sonunda dayanamadı
Ve son verdi acısına
Ya kendini öldürecekti ya onu
Tabi ki onu öldürdü
O kadar sevmiyordu ki onu
Nefret ediyordu
İyi oldu

Tutuklandı

Kaçamadı
Duvarları kıramadı
Zincirlerini koparamadı
Debelendi de durdu
Yazık
Ne vahim

Ne suçu vardı
Bir pisliği eksiltti dünyadan
Çok mu?
Öl köpek!

İşte onlar
Kalabalıkta kaybolmaya mahkum
Birkaç suçlu
Siyahın tüm renkleri kapatması gibi
Kapadılar üstlerini
Görünemediler
Görünemediler..