Dikilir yakalarımıza hatıralar
Ve yıllar
Arta kalmış sadakalar
Gibi düşer yeni doğmuş çocuklar
Gibi öncesinde öncemize
Seni hatırlamak!
Ne kalırdı artık yara
Ne de ağlanacak hatıra
Belki tek keskin çizgi idi
Geçmiş
Geçmiş diyebilmek
Bu hayata çizgi çizebilmek gibi
Hepimizin bir dikili fidanın duası
Olmalı idik
Yoksa aşklar baharlara askı
Zamana ise karşı
Bir riskti
Seni sevmek ne zor bir hevesti
Geçmek bilmezli
Yarınları çizdi bile
Ama hayat bana şunu da öğretmeden geçmedi
Her şey biter sevgilim
Hayattan sana artı kalan bir avuç dua
Az seccade izi
Sonu bir toprağın içi
Sayılı kemik çuvalı
Kâh çalınalı yolunu
Kâh anınanlı doğrunu
Ve sevgilim gam ve gasavetinden geriye
Bir avuç tebessümün kalebildiyse
Ne mutlu bana
Benim için de mutlu ol
Çünkü asıkadır şu zamanlar
Mutluluklar kimi zaman
Unutmaya yakın
Kimi zaman unutulalı
Zaman gibi
Sen gibi
Ben gibi
Unutulalı..