8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
980
Okunma
Gönülden gönüle köprü kurunca
Sevginin o gücü bitmesin oğul
Haklının yanında dimdik durunca
Yürekte o azmin gitmesin oğul.
Unutulup benlik ile özümüz
Haksızlığı görmez olmuş gözümüz
Kaybedersek yere düşer yüzümüz
Tarihle bağımız yitmesin oğul.
İstemem düşmesin takatten dizden
Doğruyu bulmuşken bizleri izden
Hak ile hakikat ayrılıp özden
Aman ha yanlışa itmesin oğul.
Kalbinde imanın dilinde zikir
Sarmalasın seni ince bir fikir
Olmayasın sakın akıldan fakir
Bu bataklık seni yutmasın oğul
Hep iyi düşünüp güzeli görüp
İlmek, ilmek kalbe sevgiyi örüp
Gönül bahçesinden içeri girip
Düşmanlık, kin nefret gütmesin oğul.
Mazlumun zulümden yanınca bağrı
Bütün vücudunu sarar bir ağrı
Belkide Mahir’den sana son çağrı
Duman olup sözüm tütmesin oğul.
___________Mahir Başpınar
Cevap Yaz