TÜRKÜLER

Elini kulağa atmaya görsen
Sevdanın burcuna konar türküler
Vuslata erince saçını örsen
Gözlerden sevdayı sunar türküler

Bazen sitem olur sevgi üstüne
Bazen hasret olur götürür düne
Bazen de kor ateş tutuşur sine
Yürekten yüreğe yanar türküler

Gün olur gezdirir bayırda bağda
Sevdaya mühürdür asırda çağda
Çözülür düğümler örülen ağda
Muhabbet yurduna iner türküler

Gezdirir köyleri, şehirler, iller
Görünce Leyla’yı lal olur diller
Hele birde hele sarınca beller
Gözlerde bir ışık, fener türküler

Bazen de arıdır konar çiçeğe
Bazen arkadaştır börtü böceğe
Bazen kelebektir konar göceğe
Muhabbet bağında hüner türküler

Bazen nazlı nazlı döker gözyaşı
Bazen Şirin olur deldirir taşı
Ararken Aslı’yı doğrultsa başı
Yâd eder geçmişi anar türküler

Bazen kaş altından şöyle bir bakar
Bazen de zülfünü yüzüne döker
Halayda mendildir hep başı çeker
Bazen de yüreğe siner türküler

Sevdanın odunda yakar kül eder
Alınca mızrabı birden dil eder
Sevda bahçesinde gonca gül eder
Gözyaşı sel olur yunar türküler

Yanakta gamzedir, yüzlerin çili
Bazen de dağlara atar mitili
Nağmeler yanıktır ağlatır dili
Bazen de buz keser donar türküler

Birden ilham verir kopuza saza
Nağmeler dizilir bahara yaza
Hele birde hele yapılan naza
Sevdanın atına biner türküler
Musa SERİN, 23.04.2022