bi an gelir
kimselere açmadığın kalbini
açıverirsin sıradan birine
tutar seversin bi güzel,

umursamazsın etrafındaki
insanları,
dikkate almaz
kulak tıkarsın uyarılara,

düşünmezsin sonrasını.
sadece
kaybetmekten korkarsın.
unutulmaktan
terk edilmekten
sevilememekten korkarsın.
en çokta onu üzmekten...
ötesi berisi umurunda olmaz.

çok seversin.
sevdiğin kadar sevilmek istersin.
özlersin
görmek istersin
sesini duymak
haberini almak...

ona dair ne varsa seversin,
o seviyor diye seversin çoğu şeyi
ona benziyor diye seversin
seversin işte!
sevmek için hep bir bahane
bulursun...

o...o...o...
ona benziyor...o seviyor...onun eli değdi...
saçma sapan her şeyi sevmek için
vardır bir bahanen her zaman...

ama hep korkarsın,
ya bırakırsa,
ya sevmezse beni..!
susarsın...

kendine küsersin,
kalbine susarsın,
duygularına hislerine sağır olursun...

beklersin ve sonra
savaşı kaybetmek istemezsin
kendine olan yenilgini
duyan olsun istemezsin

ağlarsın...
sevilmediğin için
ezildiğin için
elinden tutan
sarılan
yalnızlığına bir eş
olmadığı için ağlarsın...

ve defterlere sığmayan aşkın içinde
kayıp gidersin sonsuzluğa...

ellerine tutuşturulan harfleri toplarsın.
ayrılıktan ve ihanetten
başka cümle kuramazsın
sevmek buymuş dersin
sessiz bir intihar gibi çekersin ipini...

ve ağlar sarılırsın yalnızlığına
kendi yasını kendin tutarsın...