Yorumsuz bir şiir daha. İnsan Rabb’inini yorumlamaz, yorumlayamaz. Kul’un ne haddine, Rabb’ini yorumlamak!.. Gayemiz, ümidimiz ve meşgalemiz, mümkün mertebe O’nu tanımak, emirlerini uymak ve yasaklarından kaçarak..
O’nunla beraber, O’na varmak, O’nunla O’nda olmak, O’na kavuşmak.. ister.

---İLÂHİ---

R A B B’ İ M

ŞİİR NO: 150 04-01-2009

VAR’lık-YOK’luk, SEN’dendir ,
Hata günah, ben’dendir;
Rahman’ı- Rahim’sin.. SEN,
Hırçınlık, nefsim’dendir...

SEN’den geldik, SEN’i bildik, SANA döndük.. Ya RABB’i!.
Yoktur, SEN’den başka kurtaracak bu kara kalbi...

Yok’u; YOK’tan, VAR ettin,
Yok’tan, var’ı; var, ettin;
Var da, var’ı; yok ettin...
Tüm tasarruf.. SEN’dendir...

SEN ‘den geldik, SEN’i bildik, SANA döndük. Ya RABB’i!.
Yoktur, SEN’den başka; kurtaracak, bu sefil nefsi...

NUR’un; her an, yayılır,
Yaşam!. Nur’la kayrılır;
Can, bedenden ayrılır,
Yaşanan, kaderdendir...

SEN’den geldik, SEN’i bildik; SANA döndük.Ya RABB’i!.
SEN’de ümit, SEN’de çare, imdad eyle, Ya RABB’i...

Var’ız, varlık seninle,
Yar’ız, yar’lık sevginle;
Can’lar, muhabbetinle...
Rahmetler, Rahim’dendir...

SEN’den geldik, SENİ bildik; SANA döndük.. Ya RABB’i!.
Ne kadar çok yapsak, yetmez; SANA, yapılan hamd’i...

21-01-2004 SAAT: 12:40 * Konak-İZMİR
Mürsel Münevveroğlu ([email protected])