2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1321
Okunma
Seven birinin gözyaşlarıyım ben göl oldum damlaya damlaya
kelimelerin anlatamadıklaryla geldim sevdamı anlatmaya
hasret rüzğarlarıyla kara tren misali katıp tozu toprağa
giderken ben ardımdan gitme kal bile diyemedin ya
vicdanın varsa arama öldümmü kaldımmı bilmeden yaşa
bir gün vede edeceksin tahdına ne yüzle hesap soracaksın bahtına
töğbesini kabul edermi sandın mevlayı kullarını ağlatana
hadi son defa kararsana bahtım kapkara
hasreti yasla bağrıma doyasıya ama son defa
nasılsa yüreğim dayanmaz bundan büyük acıya
hani ilacın vardı yıllardır kanayan yaraya
hayallerimle battı gemim muhtac oldum kayığa
Cevap Yaz