YÜREKLER

Avuçlarda kar tanesi yüreklerde sessiz ufuklar
Dalar gideriz yüreğim sukutu serzenişlere

Gözlerde hep bir damla yaş gönüllerde hep uçurumlar
Yüreklere yağar yağmurlar durmaksızın akar o yaşlar

Saçlara yağar hep karlar tek tek ağartırlar yüreğim
Tek tek ağartırlar yerini beyazlara bırakırlar
Gecelere doğar yıldızlar yüreğime sırdaş olurlar

Yalnızlığıma yarınsızlığıma dost benliğimde hücrem olurlar
Yüreklerde hep umutlar bir gün olacak sanırlar
Yalnızlıklarım da sessizliğim de arkadaş olurlar

İliklerme kadar işlemiş haykırışlar
Bir gün bitecek sanırlar ama yanılırlar
Gecelerden sonra olmaz sabahlar
Bir türlü güneş ışıkları yüreklere doğmazlar

Gönüllere bir türlü gelmez huzurlar
Huzurlar yüreklere bir türlü doğmazlar

Hep karlar dağlarda olmazlar
Bazen de yüreklere yağarlar
Yağmurlar gökyüzünde hep durmazlar
Onlar da hep yolunu bulur yüreklere akarlar

Rüzgarlar etrafta esip durmazlar
İnsanlar da da esintiler başlarlar
Bir gün meltemler eserler yüreklerde
Bazen de etrafa fırtınalar estirirler

Mevsimler hep doğada oluşmazlar
İnsanlarda mevsimler gibi bir yağar bir eser bir açarlar

Bazen çiçekler açar yüreklerde
Her yer lale bahçesi olur gül ağaçları olurlar

Bazen hazanları da olur hayatın
Her yer gazel olur yüreğim gazellere dönüşür ağaçlar

Yürekler mevsimler gibidir her mevsimi yaşarlar
Yazlar kışlar baharlar yürekler neler yaşarlar
Baharların hazanlara dönüşmesine mani olamazlar

Demet Akyürek.