Emekli manileri kendisinin de emekli olduğunu düşündüğüm ve şiirlerinin büyük çoğunluğunu uyakları ortada kullanarak bu tarzın öncüsü olan SEDAT HÜNKAR’a (Karamecnun) ithâfen yazılmıştır.


EMEKLİ MANİLERİ 👵👴



Beklediği zam düş’tü
Payına hep gam düştü
Gariban emeklinin
Kafasına cam düştü


Gitgide cıbır düştü
Altınken bakır düştü
Emeklinin şansına
Her zaman sabır düştü


Yay gerildi ok düştü
Alım gücü çok düştü
Emeklinin dışına
Var olsa da yok düştü


Vaade kanmak düştü
Tirite banmak düştü
Emeklisin dediler
Haline yanmak düştü


Devlete işi düştü
Azalan aşı düştü
Zafiyet geçirince
Takılı dişi düştü


Borçlu batağa düştü
Her şey ayağa düştü
Emekli duman oldu
Sonra yatağa düştü


Karı kürürken düştü
Yolda yürürken düştü
Haline çok üzüldü
Bakıp görürken düştü


Keline güneş düştü
Hayırsız kardeş düştü
Hiçbir vefâ görmedi
İçine ateş düştü


Tek göz pansiyon düştü
Ona mansiyon düştü
Zam yok diye duyunca
Birden tansiyon düştü


Kuruyken yaşa düştü
Toprağa taşa düştü
Türkmenoğlu fayda yok
İşi hep başa düştü


Şükrü Atay (Türkmenoğlu)
22 Nisan 2022 - İzmit



DOST YÜREĞİNDEN SÜZÜLENLER
(Sonsuz teşekkürlerimle)


Emekli dara düştü
Hayalle vara düştü
Yaş altmış işi bitmiş
Mazide zara düştü... deniz_tayanç


Maaş özünden düştü
Maske yüzünden düştü
Okuyamaz yazıyı
Gözlük gözünden düştü...Ömürlü Aksoy


Bir ses duydum derinden
Türkmenoğlu dilinden
Kulak verdim ne demiş
Bahsetmiş emekliden...kul düşünce


Ömrünce vergi verdi
Çalıştı fayda verdi
Evlat da yetiştirdi
Yaşayacağı zaman
Yolun sonuna geldi

Çalışıp emek verdi
Gençliğini terk etti
Rahata erecekken
Son kanı sinek emdi...saiirim


Emeklinin halleri.
Konuşmuyor dilleri.
Yandı ki yok külleri.
Payına sabır düştü...Kahraman VARDI


Bitiremez hiç ayı
Borç da vermez bir dayı
Emeklinin talebi
Acil 3600 katsayı............Seğmenoğlu


Emeklinin günleri
Harap oldu dünleri
İki bayram arası
Az gülüyor yüzleri.....Ruşen Arıcı