Bir zamanlar şekerimdin, mor gülümdün
Şimdi geliyorsun bana renksiz, tatsız
Günlerdir bu konuları, çok düşündüm
Artık seninle, devam etmem imkansız

Çok karıştın mavi denizim, zevkime
Gelemedim sabah kalkınca, kendime
Güzel adını bile, yazmayacağım
Bundan sonra, bu hatıra defterime

Son zamanlarda, iyice emin oldum
Tatlı hayatı bana, sen zehir ettin
Son çareyi, acı ayrılıkta buldum
Bu elim işe beni, sen mecbur ettin

Dolaptan birkaç parça, eşyamı aldım
Sen gelmeden, kendimi dışarı attım
Her şeyi çok ince ince, hesapladım
Özellikle sen, etrafta yokken çıktım

Evde olsaydın, çok öfkelenecektin
Anlık duyguyla, kızıp köpürecektin
Ağlayıp ayağıma, taş koyacaktın
Yuvadan gitmemi, engelleyecektin

Tanrı sana da, bana da sabır versin
Düşünmüyorum daha, geri gelmeyi
Beni böylesine, mutsuz eden sensin
Bilemedin hiç, sevmeyi sevilmeyi

Bilsen canıkom, ne kadar çok isterdim
Gün batarken, bu ellerimi tutmanı
Bilsen gülüm, ne kadar çok arzulardım
Gün doğarken sarılıp, beni öpmeni

Bir türlü anlamadın, çiçeğim beni
İstemedim senin, kaynanam olmanı
Ben istedim, sadece aşkım olmanı
Farz et ki ben öldüm, unut gitsin beni