Öyle der koca Yunus "Ben gelmedim kavga için..dava için.../ben gönüller yapmaya geldim..."Ey hoca,var bin hacca/en iyisi bir gönüle girmektir.."O kadar ihtiyacımız var ki,betonlaşmış dünyanın ve yüreklerin arasında nefesler almaya...Dünyanın en zenginin yoktur aslında bizden farkı...Bir dilim ekmek yerken birisi,o da yer ekmeyin en iyisini...yatlar,katlar,paralar,makamlar nereye kadar...fakirim,fakir diye avaz avaz feryatları ,velilerin,götüremediğimiz içindir,kabre dünyaya ait hiçbirşeyi...

"Bizde bol ya, birtek bildiğimiz,
Yatarız kalkarız: Yemek!.. Yemek!.."

Yemek için mi yaşıyoruz,yoksa yaşamak için mi? Artık insan olarak burayı sorgulamamızın zamanı geldi de,geçiyor bile...Yetmez mi ,Yaratana inannıp, iman ettikten sonra,bişeyler atıştırıvermek...

"Dünyada milyar aç bebek çocuk,
Ağlıyor inliyor: Ekmek!..Ekmek!..
İşimiz, ovaya beton dökmek,
Ve de taş üstüne ekmek ekmek! "

Sizinle o kadar yakın ki ruhlarımız,düşünce ve duygularımız,sayın şair dostum...Öyle bir hale gelmiş ki insanlar artık,sanki dünyaya ev,mal,araba almaya gelmişler ...Sahi ya,sorgulamaız gerek artık,dünyada neler olup bitiyor diye,içimizdeki imanlara dönerek...Gerçekse imanımız ve insanlığımız,ızdırap duymalıyız ekmek ekmek diyenlerin halinden,ve de,alın terlerinin verilmeyişinden...gerçi daha "komşusu açken,tok yatan bizden değildir"diyen o dünyalara bedel nasihatı, henüz hiçbirimiz imanımızda tolere etmemişken,duyamayız bu ekmek ekmek avazlarını...soruveriyor insanlar artık,evin,araban var mı diye,,,yoksa,adam değilmişiz..ne hazin yaklaşım...sanki,yaratılışımızın tek amacı,ovalara beton dökmek ve de,hep taş üzerine fani eserler dikmek...Ahirette bizi kurtaracak olan,beton dökmek mi,gönüllere girip,kullığumuzu hakkıyla ifade edebilmek mi? Bu soruların cevabını,haktan yana bulunca,azalacak ekmek ekmek diyen masum bebelerin acı ve feryatları...

Tebriklerim,önce,düşünce ve duygularıma tercüman oluşlarınıza,ve de,kendimizi sorgulamamız için verdiğiniz şeffaf içe dönmelerimize neden oluşlarınızadır...selamlarımla...