//
.
.
.

gül
batımı
kıyamında,
dikenimsi pıhtıda
rimeli akmış kirpiğinde
doğar şehrin üzerine karanlık..
koşuşturmalar başlar adrese teslim
kimin eli, kimin cebi, kimin ebesi, sobesi
kimin rengi, dengi, hevesi karışır kokular fikirlere,
karışır kokuşmuşluklar aklı olamayan yamalı bedenlere

/

dün
değil
gün gelir
ya da gelmez,
kimse bilmez, bilemez
hayat bu ya dersin, değmez
iyisi mi umutlarından önce kaybetme,
kaydetme eceline, arafına, tarafına kendini
seviş öfkenden önce diş geçiremediğin kavgalarınla
soyun en üryan yangınlarınla yine, yeniden aşka, hayata

/

yeni
yetme,
alıp başını
kendinden gitme
olsa da aldanmışlığım
düştükçe s/aklıma yaşamak,
d/üşüştükçe kalbime azınlığımda aşk
canım nasıl sen çeker of bilsen de bilemezsin
çok karalandım, karaladım hayatı bir şiir etmedim
nasıl bir“öte”sin ki sen, nasıl“öte”lesem ölümü bilemedim...

.
.
.
//


ilhanaşıcınisanikibinyirmibir