Hani ya unutmuştum yüzünün beyazını?
Yine neden aklıma düşersin be sevdiğim?!
Geçiremez hiç kimse yüreğin ayazını;
Donsan da ben olmadan yaşarsın be sevdiğim..

Hiç ummadığım anda bakıyorsun hayâlde;
Yumuşacık sesinle mahcup gülen bir hâlde..
Ne dardayım bir bilsen senli sensiz bu ilde,
Gözlerimi görmeden koşarsın be sevdiğim...

Gün geceye bulanmış karanlığa râmsın sen!
Hem cennet gibi, güneş yüzlü.. hem haramsın sen!
Hekimler ne bilecek onulmaz yaramsın sen..
Kan gökten can evime aşarsın be sevdiğim...

Ateş düşmüş ömrüme meğer ben ne yanmışım...
Her yalanı ittim de bir sana aldanmışım
Bir kuru aşktan solgun can kadar kalanmışım..
Şimdi görsen hâlimi şaşarsın be sevdiğim...

Koca dağımdın benim eridim kar oldum da
Yamaçlardan inerdim seni sarar oldum da
Haticen diyemeden adın anar oldum da
Akan gönül selime üşürsün be sevdiğim...

HATİCE YILMAZ