Küçük mavi bir kuştu;
Kanatları güçlüydü.
Hayatını mavilikte bulmuştu,
Uçması ne olağanüstüydü.

Küçük mavi bir kuştu;
Rüzgâr ile oynaşır, tepeleri aşardı.
Bir kayaya yuvasını kurmuştu,
Mavi kuş pek uçarı yaşardı.

Küçük mavi bir kuştu;
Karnını topraktan doyururdu.
Suyunu pınarlardan almıştı.
Geceleri bir gözü açık uyurdu.

Küçük mavi bir kuştu;
Avcılara vurulmazdı.
Barut kokusunu uzaktan almıştı,
Uçmaktan hiç yorulmazdı.

Bir gün yine uçtu mavi kuş;
Rengi değişmişti havanın.
Mavi kuş yine uçtu;
Rengi değişmişti derenin.
Uçtu yine mavi kuş;
Değişmişti rengi toprağın.
Yine de mavi kuş uçtu;
Rengi değişmişti dağların.
Mavi kuş için bu son uçuştu,
Yazık ki mavilik vurulmuştu.
Kenan DEMİREL