Açılınca ruha doğru kapı gece aydınlandı
İç içe yolculuk başlar tenden düşünceye
Alemlerden alemlere geçer varlık alna dayandı
Atların toynakları ateşler saçınca ellerinde

Acılarını aşklarını taşı ertesi güne
Kalmasın bir dert savur umutlarını
Yaşanacak ömür var yağsın ellerine
Dik dur diril dağıt kara bulutlarını

Ey baldırı çıplak çöl kertenkelesi
Haki renklerin esiri aynaların düşmanı
Nerden geldin olmuşsun benliğinin kölesi
Gelir elbet huzur bitsin zilletin harmanı

Kazasız belasız çıktık sabaha selam
Karanlıklar aydınlandı gitti sabırla güneşle
Uyandık ölüm uykusundan bir daha selam
Dertleştik giydik yeni ruhu günle

Nasıl da dürüldü gün karton gibi
Yorgunluğu çıkarırken üsümüzden hayalle
Hayat dile geldi konuştu göründü dibi
Dostlar dünya meşgalesine daldı bu seferde

İnsan ölçer kendini cehaletle bilgiyle
Yeni bir bela bekler gelecekten habersiz
Gün ne der anlamaz yaşar cehaletiyle
Zaman yer bitirir belli belirsiz

Dağlar vardı yarıştığım gençliğimde
Babam ölmezdi sanırdım ne çare öldü
Eş dost evladı iyal el olup gittiğinde
Bir eksiği çıktı bütün günahlar söndü


Ümid harun