Anladım ki sensizlik, benden çok şeyler aldı
Umulmadık zamanda, çekip gittin Mücellâ
Ölümsüz sevgilerin, adı yadigâr kaldı
Ciğerimden parçalar, söküp gittin Mücellâ.

Umutla ellerimi, tutuşunu özledim
Belki gelir diyerek, yollarını gözledim
Hasret bağrıma çöktü, gözyaşımı gizledim
Çatal dilli hançeri, çakıp gittin Mücellâ.

Sebebi neydi acep, merak edip sormadın
Araya şeytan girdi, karşısında durmadın
Öylecene bıraktın, hiç kafanı yormadın
Altı üstü demeden, sıkıp gittin Mücellâ.

Menekşe gözlerinle, baş göz üstü eceydin
Sen benim hayalimde, hem gündüz hem geceydin
Aşk içinde gizlenen, üç harfli bir heceydin
Duru sular gibiydin, akıp gittin Mücellâ.

Hazan vurdu gönlüme, boynu bükük gül oldum
Mor bulutlar delirdi, çamur oldum sel oldum
Hasretin ateşiyle, yandım yandım kül oldum
Yüreğime közleri, ekip gittin Mücellâ.

Seni yolcu ederken, ellerin elimdeydi
Yanağın yanağımda, kolların belimdeydi
Unuttu mu zannettin, sözlerin dilimdeydi
Çaresizce gözüme, bakıp gittin Mücellâ.

Necati’yi kahrettin, ömür oldu bekledim
Belki de gelir diye, Luna Parkı yokladım
Yetmiş yılın ardından, yollarında tekledim
Seni seven çınarı, yakıp gittin Mücellâ
Gönül köşküm tarumar, yıkıp gittin Mücellâ.

Necati OCAKCI
14.04.2022
ANTALYA