İnsanların şu haline bakıpta.
Gelde dertlenme ey deli gönül.
Bir yanda saltanat, bir yanda sefalet
Gelde dertlenme ey deli gönül

Görmeyen göze mi kızayım?
Duymayan kulağa mı kızayım?
Ahvalim perişan kime yazayım?
Gelde dertlenme ey deli gönül.

Yetime baktım boynu bükük.
Karınlar aç, üstler ise sökük.
Zengin zevkinde, parmakta yüzük.
Gelde dertlenme ey deli gönül .

Kalem kalem yazıyorum dertleri.
İçim ağlar çaresiz görünce gençleri.
Gördükçe çatısı akan kerpiç evleri
Gelde dertlenme ey deli gönül...

Cep delik, pazara varılmaz .
Kuru soğan bile alınmaz.
Artık bu yaralar sarılmaz.
Gelde dertlenme ey deli gönül .

Birgün biter seninde saltanatın.
Sende düşeceksin kırılacak kanadın.
Lanetle anılacak vallahi senin adın
Gelde dertlenme ey deli gönül.

İyide senin hiç mi suçun yok?
Suçun büyüğü bizde hemde çok.
Yol görünmüyor bulda içinden çık.
Gelde dertlenme ey deli gönül

Garip Şenol feryadım aştı dağları.
Mazlumun ahı kurutacak bağları..
Tutmaz olacak birgün kolları
Gelde dertlenme ey deli gönül