Fincandaki kahveyi tazeleyen sevgili
Bilmiyorum güncel adresini
Hiçbir aşk güncel bir adrese sahip değil

Kuşlar sarsak konuyor manolya ağaçlarına
Derin sorguluyor yaşamı yüreğimde açılan yaralar
Gün ışığı kaybolmadan gel kalbime

Sesinde gurur tınısı
Soğumuş kahveleri icmezsin bilirim
Dudakların kısa ıslıklar
Bir boşluk bırakarak
Gidiyorsun
Soğuk yağmurlar gibi

Ey sevgilim bu piyano sonatı kimin bestesi
Beyaz tuşları ışıl ışıl
Bir nota defterinin sayfası sana baglanmisligim
Öpünce seni evren resital
Karmaşık notalar gibisin sevgilim
Kayiklar iskeleye çarpıyor
Trenlerin kalkış zilleri
Turnike makineler
Fersiz kalabalıklar
Hangi istasyona varsam yoksun
Peronlarda sonbaharın yaprak döküm bolerosu
Bir antika saat sana gecikmisligim
Hiçbir aşk güncel bir adrese sahip değil

Herşeyi zamanın akintisina bırak
Kısa saçlarını nehirlerin matemine
Siyah bir kuğu parkında
Sen dünyaya gelmeden önce
Bütün aşklara dönüşü olmayan biletler kestiler
Bu peron yağmuru seven çocukların şiir istasyonuydu.

Şiir Ömriye KARATAŞ