Ben Yine Ölmedim AnneŞiirin hikayesini görmek için tıklayın "Ben Yine Ölmedim Anne "şiiri bir Mehmetçik hayatının kisa bir bölümünü anlatır,
Şiir de kimi yerde Anne vatan toprağına hitaptır, kimi yerde de bir Mehmetçik anasınıdır, Zaten vatan, ana değil midir
altıncı gün, öğlen oluyordu, güneş tepede
ince bir vızıltıyla önümde önce Halil bilmem kaçıncısı ile Yasin ve Selim yol kenarına attım kendimi yuvarlandım hemen cevaplarını verdik çakalların elbet ama arkada kağızmanlı Şevket de düşmüş ben yine ölmedim, yine ölmedim anne Halil hele 4 ay olmuştu geleli yetimdi, halası büyütmüş bu yaşına Şırnak denince ağlayarak yolcu etmiş biz de yola vurduk ebediyen hem de ama ağlamadık yandı gözlerimiz şırıl şırıl biliyor musun yaza nişanlanacaktı sevdiği ile kahpe kurşun nişanı oldu şerefiyle ben yine ölmedim, yine ölmedim anne helikopter gelip aldı şehadete erenleri haber gitmiş midir Yozgat’a Aksaray’a Kağızman dereleri dolmuş mudur Aras’la Osmaniye caddeleri yine yıkılmış mıdır "şehitler ölmez vatan bölünmez" diye beni almadılar yer kalmamış zaten zaten ben ölmedim, yine ölmedim anne karanlık çökene kadar kimse konuşmadı kim vardı ki bir şeyler anlatıp duracak şimdi Kağızmanlı olsaydı ne olurdu ki sanki doğuştan kardeşimdi, kardeşdi anne gece olunca derinden dalmışım uykuya hıçkırıklarım utancımı yendi sonunda doya doya ağladım hepimiz ağladık emanetlere iyi bak, bekle bizi de anne Antepli Hasan ile sırt sırta yatmışız koynuna kıvrılmış birbirimize ısıtmışız uyanınca çiçeklerinle yüzümü yıkadım saçların yeli ne de güzel esiyordu anne gelirken omzuma taktığın al mendilim hilal’i vardı o gece semada, tıpkı sen gibi el uzatsam avucumdaydı, neredeyse sen de bizi gördün mü, gördün mü anne değişiklik olsun diye yine barbunya yine barbunya konserve vardı nasipte zaten her daim o vardı bir de senin kokun aç bırakmadın ya, sen hep varol anne bir fırsat olsa da çıkarsam botları soyulmuş ayaklarımla hissetsem otları olsun ayaklarım elim yüzüm soyulsun da varol, nasılsa hepimizi sen sararsın anne vardığımız hiçbir yer bizden değil su istesek verirler mi ki zorla değil çocuklar masum, küçükken herkes masum ya, burası öyle bildiğin merhametli biryer değil burada kardeşi kardeşe düşman etmişler anne keşke çocuklar yanımıza gelselerdi çikolatalar verseydik yüzleri gülseydi korkuyorlar, hepsi kaçıyor bizden biz onlara bir şey yapmadık ki anne sevseydik evlat, yeğen gibi kardeşcesine bu kin nefret bu korku neden ki ah bir anlasalardı bilselerdi niyetimizi huzuru ekmek ettiğimizi görsellerdi anne gündüz başka geceler başka buraları bağrın ne kan ne ölüme doymamış sebepsiz gibi sanki düşen yapraklar ecel hükümsüz ama ben yine ölmedim anne öğlen menemen yapalım dedi devreler isli tavamız tanır bol acılı menemeni matarada koyu çay gibisi var mı İstanbul, Ankara, İzmir’den ne haber anne çıkarayım dedim çoraplar yapışmış soyulmuş derileri alıp merhemi sürdüm parmaklara bez sarıp temiz çorap giydim ölü kokan botlarım onları da kabullendi anne hele iki üç gün daha yollardayız yarın ya da birazdan neler olur bilmem ama ne olursa olsun kanım helal sana dimdik ayaktayım, ben daha ölmedim anne bünyamin diler 2200400121 |
ince bir vızıltıyla önümde önce Halil
bilmem kaçıncısı ile Yasin ve Selim
yol kenarına attım kendimi yuvarlandım
hemen cevaplarını verdik çakalların elbet
ama arkada kağızmanlı Şevket de düşmüş
ben yine ölmedim, yine ölmedim anne
Halil hele 4 ay olmuştu geleli
yetimdi, halası büyütmüş bu yaşına
Şırnak denince ağlayarak yolcu etmiş
biz de yola vurduk ebediyen hem de
ama ağlamadık yandı gözlerimiz şırıl şırıl
biliyor musun yaza nişanlanacaktı sevdiği ile
kahpe kurşun nişanı oldu şerefiyle
ben yine ölmedim, yine ölmedim anne
Rabbim askerlerimize güç
Kuvvet versin
Minnettarız onlara
Tebrik ederim
Yüreğine kalemine emeğine sağlık