Bu tenimde hissettiğim esinti
hangi şehrin meltemi.

Kulağımı tırmalayan gürültü
hangi gramafondan çıkıyor.

Ya bu yobaz düşünceler
hangi imgelerin kırıntıları

Bu nasıl bir lanet ki vurdukça diriliyor.

Her gecemin karanlığını bozan ayışığı
senide vurdum öl artık..

Hangi şehirin duvarlarını süsler
gölgemin kayıp ilanları...

ne zaman kayboldu ayak izlerim
nedir bu sarı yaprağın arkasına saklanmış tırtıl halim

ilk kurşunu ben sıktım hiç silah kullanmadan
kendimi nasıl öldürdüm karşıma hiç geçmeden..

ya savaşlardan kalan öksüz çocuktum
yada damlayan kan’lardan oluştum..

Uykularıma haciz koyan düşünceler
bu nasıl bir lanet ki vurdukça diriliyor

Düşüncelerimin kapıları sürgülenmeli
tüm kabuslarım,söylediklerim,yalanlarım
bir bir gerçekleşti.
Korkuların pençesindeki hacizliğim.

Bu nasıl bir lanet ki vurdukça diriliyor..

Abdurrahman GÜLER