2
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
393
Okunma
Yirmi iki yıl oldu anam gideli.
Geriye dönüşün imkanı yoktur.
Öpüşüyle iyileşen acı yarayı.
Tedavi edecek bir doktor yoktur.
Yavrum dediğinde mutlu olurdum.
Ana kucağında huzur bulurdum.
Başım dizlerinde öyle uyurdum.
Ondan daha rahat bir yatak yoktur.
Bir bakışı dünyalara bedeldi.
Benim için özellerden özeldi.
Anam varken dünya daha güzeldi.
Onu anlatacak bir cümle yoktur.
Ana gibi yar bulunmaz arasan.
Değerini kaybetmeden anlasan.
Ana evladına en büyük ihsan.
Ondan daha güzel bir gönül yoktur.
Ana kıymetini bilmeyen gülmez.
İnsan olan insan anayı üzmez.
Onun öpmediği yaralar geçmez.
Ana gibi dünyada bir doktor yoktur.
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz