Yazıyor, aşk yazıyor, bol keseden desteksiz
Çıkar sezen peşinde, demezler yeteneksiz

Hep ister bahar yazı,, süslü sözler diziyor
Çekmez kışı, ayazı, yazıyor, aşk yazıyor

Yayın yok, kirişin yok, kalbe oklar atarsın
Çölde görsen yanmışı, damla suyu satarsın

Bir eli yağ, biri bal, sorsan sefil, perişan
Nurunu hırs tüketmiş, derdi sefa, derdi şan

Yalandan ateş yakıp, yalın ayak dans eder
Bir tırnağı kırılsın, acil gel ambulans der

Zannedersin bal yapan, aşkın kutsal arısı
Hakikat nazarında, dünyanın soytarısı

Sarayında yer içer, görkemlidir daveti
Gelin, benden alın der, aşka tek icazeti

"Karıncayı incitmem", dilindedir mottosu
Eda, çalım dolanır, üstünde kürk mantosu (paltosu)

Şakşaklarla beraber, bir güruhla azarsın
Sonrasında hangi hal, hangi ruhla yazarsın?

Her pozda, her çekimde, ister ki o görünsün
Hep o kalsın zirvede, cümle alem sürünsün

Kibirle yaratttğın dev kuleyi yıkmadan
Nasıl aşkı yazarsın, utanmadan, bıkmadan?

Der ki dağlar, bayırlar tırmanıp aşıyorum
Ovada gitse carlar, ben buna şaşıyorum

Aşkın sırlı katından, uzanmadan sana el
Uçamazsın çatından, saç tarayan başı kel!

Ayırmışım yerini, arınmış, duru, safın
Gideceği yer belli, ettiğim bunca lafın

Haddimi bilirim de, tedbiri yok şiirin
İki yüzlü aşıklar, zindanlara! tez girin...

Erkan Yücel