Ey insan!.. doğar doğmaz gözlerini iyi aç.
Zira mayanda gizli, öğrenmeye açsın, aç.
Anne kokusunu al etrafa gülücük saç.
Gözlerine bak onun,onda sevgiyi oku.
Var mıdır o kokudan daha güzel bir koku?

Baba gelir ardından, sırtında yükselen dağ.
Rahime düştüğünde kurulmuş o eşiz bağ.
Kurmuştur senin için muhafazalı otağ.
O otağın sırrında merhametini oku.
Sen de ömür boyunca unut eziyet-şoku.

Dünya denen arena bilinmezle doludur.
Bunları öğrenmenin yolu ilim yoludur.
Bilim derya misali her bölüm bir koludur.
O deryaya dalarsan içersin damla damla.
Lüzumsuzca doldurma yüreğin keder-gamla.

Önce kendini keşfet, yeteneğini tanı.
Unutma !..taşıyorsun doğuştan insan kanı.
Senin için çabalayan , emek veren Atanı..
Soyun ,sopun, uyruğun,kültürünü aç oku.
Karambolden yaşarsan yersin üst-üste şoku.

Temiz tut yüreğini, zira sana çizer yön.
Oku dini kaynaktan yönün ’’Kıblegaha dön.
Çok yalan diyecekler bakma onlara bön-bön.
Safını belirlerken gösterme zerre korku.
Hangi çukur engeller yüreğindeki tork’u?

Safın saflarla olsun haine fırsat verme.
Araştırıp sormadan mazlumları da yerme.
Bir çare olacaksan sakın ipe un serme.
Harama sırtını dön dayanılmaz pis koku.
Erkinin bilincinde ol ve adalet doku.

Oku denildi sana ; besmele ile başla.
Bu öyle bir yarış ki, şeytanı haşla-taşla.
Alay etme kimseyle oynama gözle- kaşla.
Yeryüzüne halife gönderildin bunu bil..
Bitir tüm savaşları, mazlumun yaşını sil..


Emine Balı Oğuz