3
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
527
Okunma
Hangi kelime anlatabilirdi yaşananları.
Kim tercüme edebilirdi hiç bir dilde anlamı olmayan acıları.
Büyük bir şehir kalabalığı ve küçük bir şehir tenhalığıydı belki de her şey
Yanlış fırça darbeleri ile siyaha boyanıp öylece beklemekti,
göz gezdirmek bile yeterdi
tek bir aykırılık görülemezdi
Korkunç olmanın başka bir sebebi olamazdı mücadele etmeden yaşanan bir hayat
sorgusuz bir kabulleniş sonsuzluğu yasamanin değil yaşamda sona ulaştığının göstergesiydi
Köşeye çekilmenin vakti çoktaaaannn gelmişti
Bu bir vazgeçiş değil fakat direniş de içermemekteydi.
Şimdilerde mi..?
Kulağım da bir yalnızlık senfonisi elimde bir fincan kahve olacakları mı beklemekteyim yoksa olmuş olanların acısını mı çekmekte...
belirsizlik insan yaşamının sonunu elbette getirmekte...
5.0
100% (7)
Cevap Yaz
