1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
321
Okunma
Karamsarlığa bürünmüş, yatakdan kalkacak halim yoktu. Çok olmamada bazan böyle olabiliyorum.
Kendimi azarlıyor, sarsıyor kendine geliyorum.
UMUDUM VAR;
Yatağa mıhlanmışım.
Vurgun yemiş gibiyim.
Dönüp kendime dedim,
Bir bak etrafına.
Kara bulutların arasından güneş doğdu
Laleler,sümbüller Gonca’ya durdu.
Leylaklar, çiçeklenip kokusun saldl
Umudum var …
Bülbül güle raks eder.
Gül bülbüle arzı endam eder.
Artık içim kıpır kıpır.
Baharın , tadını, kokusunu aldık.
Yaşama sevincim arttı.
Kalk dedim kendime.
Hayalerim var.
Yapacaklarım var.
Dostlarım var
Umudum var…
Şerife Bozoglan-Eker
24-03-2022
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz